Covid 19

Jasne, że nie można bagatelizować groźnej pandemii, która teraz tłoczy ludzkość. Z pewnościom ta zaraza jest wykorzystywana politycznie, ale przede wszystkim ogranicza naszą wolność we wszystkich aspektach naszego życia publicznego i religijnego. Jest to dosyć nie spotykana sytuacja, że kościoły podczas Triduum Paschalnego są puste, a większość duszpasterzy podobnie jak wystraszeni i zdezorientowani Apostołowie po ukrzyżowaniu Chrystusa pochowali się "ryglując" na plebaniach z obawy przed zarazą, a jest wiele możliwości aby działać nie przekraczając wszelkich zakazów państwowych . Możemy tylko online uczestniczyć w nabożeństwach liturgicznych ( co dla mnie osobiście jest pewnym zaskoczeniem - bo tak wielkie budynki mogą przyjąć tylko 5 osób i muszą być zamknięte dla wiernych tylko dlatego, że nie posiadają kas fiskalnych). W związku z zaistniałą sytuacją nie tylko dla nas wiernych ten czas jest inny (powinien być bardziej wyciszony, mniej aktywny, czy tak jest? hm), ale też to jest zdecydowanie inny czas dla duszpasterzy ( bez tłumów, które czegoś oczekują i wymagają., Spokojne na wskroś, być może dla niektórych z nich będą to pierwsze święta tak spokojne od czasów wczesno-seminaryjnych, nowicjackich. Być może ten czas jest nam dany na złapanie oddechu w rutynie, by jeszcze raz spojrzeć się na sens tego czasu. Może musimy sobie zadać pytanie po co one są w naszym życiu? I co one nam dają? Dziś można stwierdzić, że Kościół jest prawdziwiej Kościołem niż przed pandemią, bo KOŚCIOŁEM JESTEŚMY MY, KTÓRZY ZOSTALIŚMY W DOMU! DZIŚ WIDAĆ TO WYRAŹNIE, ŻE BEZ WIERNYCH KOŚCIÓŁ NIE ISTNIEJE. PODZIAŁ NA  KOŚCIÓŁ JAKO KSIĘŻA I MY JEST ABSTRAKCYJNY I NIE DORZECZNY.
Covid 19 zdecydowanie jest zagrożeniem, ale także może być powiewem świeżości...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Człowiek planuje Pan Bóg krzyżuje...

Każdy z nas ma do wypełnienia swoją misję, którą powierza nam Pan Bóg. Często jest ona odbiegająca od własnych planów, marzeń, czy przypuszczeń. Dziś żyjemy w czasach w których nie wsłuchuje się w Głos Boga. Do Biblii podchodzi się bardziej jak do mitów niż jak do Księgi Życia. Nieustanny brak czasu  sprawia, że nie mamy czasu na ciszę, na refleksje. A Bóg tak jak przemawiał 2000 lat temu, tak samo przemawia do każdego z nas dziś i czeka na nas, abyśmy łaskawie znaleźli czas na ciszę, czas na słuchanie. To nie boli, to nadaje sens życia. Każdego dnia doznaję Bożej obecności i  słyszę Jego Głos. Czasami w trudny sposób przemawia, nie zrozumiały, wręcz denerwujący ( o ile tak można się wyrazić), a czasem w prosty, dziecięcy sposób. Tak już jest. To On pozwala nam wstać rano i zasnąć każdego wieczoru. To On każdym dniem przygotowuje nas do kolejnego zadania, misji. " Otwórz me uszy i naucz mnie słuchać. Otwórz me oczy chcę widzieć Jezusa ... "  
Czytaj więcej

Jeśli tylko chcesz...

 Ostatnio bardzo zagłębiam się w jakość produkcji, kazein, Lean. Człowiek od zawsze pragnął żyć na dobrym poziome, jego wytwórczość doceniania jest wtedy gdy jakościowo jest dobra. Jakość jest związana z człowiekiem od zawsze. Zastanawiam się dlaczego nie dociera to do poszczególnych grup społecznych? Dlaczego ciężko nam zachować tą jakość w zwykłych relacjach z bliźnim. Czy jakość po za Organizacjami ma jakieś znaczenie w relacji po prostu z bliźnimi?  Jaka jest moja jakość społeczna, międzyludzka bez względu na religię, płeć, narodowość, przynależność polityczną, etc.? Czy oby na pewno jestem w stanie zrozumieć tak na sto procent drugą osobę? Sam nie wiem. Staram się. Człowiek nieustannie się zmienia.    
Czytaj więcej

Warto rozmawiać – czyli prowadzić dialog

Nie będę żadnym odkrywcą stwierdzając fakt, że życie człowieka jest w pełni oparte na dialogu. Ośmielam się twierdzić, że 99% odejść od obranej drogi ( czy to małżeńskiej, czy zakonnej, czy też każdej innej) jest spowodowane brakiem dialogu, a wręcz niejednokrotnie prowadzenie przez jedną ze stron monologu. Jednak ku zdumieniu nowoczesny świat lansuje monolog, bo jest wygodniejszy i łatwiejszy. Gdybym miał scharakteryzować obie dziedziny jednym zdaniem to: dialog jest nastawiony na drugą osobę, na szukaniu wspólnego punktu, natomiast monolog jest nastawiony na siebie ( w duchu: punkt pierwszy - ja mam zawsze rację. Punkt 2 - jeśli tak nie jest, to patrz punkt pierwszy). Warto, zatem rozmawiać, mówić, ale przede wszystkim słuchać, po to, aby dojść do wspólnego rozwiązania. Głupim jest ten, który myśli, że bez dialogu trudne sprawy się same rozwiążą, czy też jakoś to będzie. Warto być nastawionym na drugą osobę :) i warto szukać wspólnych punktów w życiu, ponieważ człowiek jest powołany
Czytaj więcej