Dwanaście Błogosławieństw

dla tych, którzy mają odrobinę humoru i chcą być mądrzy:
  1. Błogosławieni, którzy potrafią się śmiać z samych siebie, ponieważ tacy zawsze znajdą okazję do śmiechu.
  2. Błogosławieni, którzy potrafią odróżnić góry od kretowiny, gdyż będzie im zaoszczędzone wiele zdenerwowania.
  3. Błogosławieni, którzy mają czas na wypoczynek i potrafią spokojnie spać, albowiem będzie im dana cierpliwość i wytrwałość.
  4. Błogosławieni, którzy potrafią milczeć i słuchać, gdyż ci dużo nowego się dowiedzą.
  5. Błogosławieni, którzy na tyle są inteligentni, aby siebie samych nie brać zbyt poważnie, gdyż ci będą przez otoczenie szanowani.
  6. Błogosławieni, którzy są czuli na potrzeby bliźnich bez zwracania uwagi na samych siebie,znajdą oni bowiem pociechę i pomoc.
  7. Błogosławieni, którzy potrafią małe sprawy załatwiać poważnie, a sprawy wielkie w spokoju, albowiem staną się wielkimi.
  8. Błogosławieni, którzy potrafią się śmiać i nie mają za złe, ponieważ są prawdziwie Światłem Bożym.
  9. Błogosławieni, którzy potrafią zawsze dobrze mówić o innych, nawet wtedy, gdy pozory mówią inaczej; będą oni uważani za naiwnych i łatwowiernych, ale w nich będzie wzrastała miłość.
  10. Błogosławieni, którzy myślą zanim zaczną działać i którzy się modlą nim rozpoczną myślenie, gdyż ci nie popełnią całej masy głupstw.
  11. Błogosławieni, jesteście, gdy wam nie pozwalają mówić, gdy się prowokuje i rani, wtedy właśnie Ewangelia zaczyna przenikać serca.
  12. Błogosławieni przede wszystkim ci, którzy rozpoznają Boga w każdym człowieku, tym dane będzie życie w całej pełni.
z książki Jerzego Machnacza pt: "Spróbuj to przemyśleć". Sądzę, że owe błogosławieństwa są drogowskazem do tego, jak być człowiekiem.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Człowiek planuje Pan Bóg krzyżuje...

Każdy z nas ma do wypełnienia swoją misję, którą powierza nam Pan Bóg. Często jest ona odbiegająca od własnych planów, marzeń, czy przypuszczeń. Dziś żyjemy w czasach w których nie wsłuchuje się w Głos Boga. Do Biblii podchodzi się bardziej jak do mitów niż jak do Księgi Życia. Nieustanny brak czasu  sprawia, że nie mamy czasu na ciszę, na refleksje. A Bóg tak jak przemawiał 2000 lat temu, tak samo przemawia do każdego z nas dziś i czeka na nas, abyśmy łaskawie znaleźli czas na ciszę, czas na słuchanie. To nie boli, to nadaje sens życia. Każdego dnia doznaję Bożej obecności i  słyszę Jego Głos. Czasami w trudny sposób przemawia, nie zrozumiały, wręcz denerwujący ( o ile tak można się wyrazić), a czasem w prosty, dziecięcy sposób. Tak już jest. To On pozwala nam wstać rano i zasnąć każdego wieczoru. To On każdym dniem przygotowuje nas do kolejnego zadania, misji. " Otwórz me uszy i naucz mnie słuchać. Otwórz me oczy chcę widzieć Jezusa ... "  
Czytaj więcej

Jeśli tylko chcesz...

 Ostatnio bardzo zagłębiam się w jakość produkcji, kazein, Lean. Człowiek od zawsze pragnął żyć na dobrym poziome, jego wytwórczość doceniania jest wtedy gdy jakościowo jest dobra. Jakość jest związana z człowiekiem od zawsze. Zastanawiam się dlaczego nie dociera to do poszczególnych grup społecznych? Dlaczego ciężko nam zachować tą jakość w zwykłych relacjach z bliźnim. Czy jakość po za Organizacjami ma jakieś znaczenie w relacji po prostu z bliźnimi?  Jaka jest moja jakość społeczna, międzyludzka bez względu na religię, płeć, narodowość, przynależność polityczną, etc.? Czy oby na pewno jestem w stanie zrozumieć tak na sto procent drugą osobę? Sam nie wiem. Staram się. Człowiek nieustannie się zmienia.    
Czytaj więcej

Warto rozmawiać – czyli prowadzić dialog

Nie będę żadnym odkrywcą stwierdzając fakt, że życie człowieka jest w pełni oparte na dialogu. Ośmielam się twierdzić, że 99% odejść od obranej drogi ( czy to małżeńskiej, czy zakonnej, czy też każdej innej) jest spowodowane brakiem dialogu, a wręcz niejednokrotnie prowadzenie przez jedną ze stron monologu. Jednak ku zdumieniu nowoczesny świat lansuje monolog, bo jest wygodniejszy i łatwiejszy. Gdybym miał scharakteryzować obie dziedziny jednym zdaniem to: dialog jest nastawiony na drugą osobę, na szukaniu wspólnego punktu, natomiast monolog jest nastawiony na siebie ( w duchu: punkt pierwszy - ja mam zawsze rację. Punkt 2 - jeśli tak nie jest, to patrz punkt pierwszy). Warto, zatem rozmawiać, mówić, ale przede wszystkim słuchać, po to, aby dojść do wspólnego rozwiązania. Głupim jest ten, który myśli, że bez dialogu trudne sprawy się same rozwiążą, czy też jakoś to będzie. Warto być nastawionym na drugą osobę :) i warto szukać wspólnych punktów w życiu, ponieważ człowiek jest powołany
Czytaj więcej